Była sobie młodość.
Serwisy plotkarskie i śledzący ich newsy kilka dni temu przeżyły szok. Renee Zellweger pojawiła się na gali ELLE Women. Niby nic niezwykłego. W końcu jest znaną aktorką a te, jak wiemy, lubią bywać to tu, to tam. Małym problemem okazał się fakt, że Renee nie przypomina już Renee. Większość Internetu orzekła, że kobieta zrobiła sobie kuku a nieliczni bronią jej prawa do robienia ze swoją twarzą, tego na co ma ochotę.
http://beautyeditor.ca/
Zastanawiałam się czy mam w ogóle prawo pisać na ten temat. Włosy, jeśli farbuję, to tylko dla własnego widzimisię. Zmarszczek na razie brak i nawet jeśli zarwę noc, rano wciąż mogę się pokazać ludziom. Bliżej mi do dwudziestki niż do trzydziestki, wiec heloł ale co ja wiem o próbach zatrzymania młodości? Do tej mitycznej 30 nic nie mam i nawet trochę do niej tęsknie ale same przyznajcie, że w mediach większość artykułów kierowanych jest do kobiet, które mają już trójkę z przodu. Jakie badania ma zrobić kobieta po 30, po 40 i po 50? Jak dbać o cerę po 30, po 40 etc. Same wiecie. Zresztą dwudziestokilkuletnie kobiety często są postrzegane jako bezradne i nieżyciowe; często jeszcze na studiach. Może dopiero się zaręczają „in their late twenties” ( jak to oddać po polsku?). Mam fejsa i widzę, że nikt nie robi życiowych rozliczeń po rozstaniu się z końcówką naście; a na 30 wyprawia się wielkie imprezy, robi się bilans zysków i strat i tak dalej, i tak dalej.
Miało być jednak o kulcie młodości i o tym, jak staramy się zatrzymać czas a tu trochę popłynęłam ze swoją dygresją. Wróćmy więc do Renee. Na przestrzeni lat widać jak się zmieniała, w stylu Hollywood oczywiście. Metryka idzie w górę a aktorce powiększają się usta a zmarszczek jakoś nie widać. Nikt jednak jakoś specjalnie nie zwracał na to uwagi, bo Renee wciąż przypominała siebie. Może tylko w programach plotkarskich pojawiały się wpisy szczegółowo wyjaśniające co sobie zrobiła. Przecież nie było tak, że chirurg się nie wykazał i zrobił z twarzy aktorki jej własną karykaturę, tak jak się stało np. u Nicole Kidman.
http://plasticsurgerybeforeafter.net/
Nicole jednak dalej gra w filmach i jest nawet lubiana, chociaż już na zawsze pozostanie w rankingach operacji plastycznych, które poszły źle. Z Renee jest inaczej i póki co Internet jej nie może tego wybaczyć: po operacjach ( według niej to zmiana stylu życia na zdrowszy ) nie przypomina już siebie. Ja widząc zdjęcie z gali ELLE Women po prostu jej nie poznałam i nie byłam w swojej reakcji osamotniona.
Renee w 2005
I w 2010
Prawdą jest, że Renee odpowiada za swoje decyzje i jeśli jest zadowolona z efektu, to już jej sprawa ( swoją drogą ciekawe, jak to się przeniesie na propozycje ról w następnych filmach?). Za to my, te zwykłe kobiety, których z reguły nie stać na operacje plastyczne może się zastanowić nad kilkoma rzeczami.
Na ile jestem gotowa „grzebać” w swoim naturalnym wyglądzie by powstrzymać czas?
Farbowanie włosów? Pewnie tak. Jakieś nieinwazyjne zabiegi? Może, jeśli będzie mnie stać chociaż znając życie zawsze wybiorę masaż pleców. Przejście na kremy przeciwzmarszczkowe i szukanie jakiegoś cud środka? Może, ale mam nadzieję, że będę umiała zachować rozsądek. Operacje plastyczne? Dla mnie – nie! Głównie dlatego, że panicznie boję się bycia krojoną i na pewno na własne życzenie nie zoperowałabym sobie nosa albo nie podniosła powiek. Z drugiej strony rozumiem, że rekonstrukcja piersi po mastektomii to nie jest zwyczajna zachcianka a często potrzeba by lepiej czuć się ze swoim ciałem.
Tak całkiem szczerze, to mam nadzieję, że gdy przyjdzie już mi się starzeć, będę umiała pogodzić dbanie o siebie z rozsądkiem i akceptacją. Obserwuje obecnie wiele fajnych babek, po których widać upływ czasu a wciąż są pełne życia, energii i nowych pomysłów. Zmarszczki dodają im uroku i doświadczenia a duchem wciąż pozostają młode. Chciałabym by tak było ze mną.
