Od lat zmagam się z pewnym kompleksem. Dość dziwnym jak na mężatkę z ponad dziesięcioletnim stażem i dwójką dzieci, ale jak to z kompleksami bywa – nie są one zbyt racjonalne. Otóż, uważam, że nie umiem w życie, że jestem pierdołą, nieogarem, ciepłą kluchą i dziecięciem, które pobłądzi we mgle, Read more…
Jaki to był dziwny, męczący miesiąc! Zaczęłam od kwarantanny i zamknięcia firmy na ponad tydzień. Później wróciłam z dziewczynkami do miasta, ale w roli samotnej matki, bo Edwin praktycznie do końca miesiąca wciąż przebywał w zamknięciu. Nasze niechciane przygody z wirusem można nadrobić tu: Wymyślił pan sobie wirusa Zasłużył pan Read more…
Góry czy morze? Takie to pytanie padło w mojej ostatniej rozmowie z teściową. I cóż z tego, że mnie ciągnie w góry, a ją nad Bałtyk, gdy obie mieszkamy w Polsce centralnej, czyli wszędzie mamy praktycznie jednakowo daleko, albo blisko. Zależy od podróżnika i jego lub jej nastawienia do świata. Read more…
Dwadzieścia osiem dni. Tyle czasu minęło odkąd zawiozłam mojego męża do szpitala z podejrzeniem koronawirusa. Nie, nie lecę do lekarza z każdym stanem podgorączkowym. Tak właściwie, to ja bardzo nie lubię się leczyć i robię to tylko w ostateczności, ale o tym dlaczego Edwin trafił do szpitala powstał już osobny Read more…
Przyszło wreszcie lato, ciepełko, wakacje i wyczekiwany urlop! W naszej rodzinie czerwiec jest jednym wielkim świętem, poprzetykany rodzinnymi spotkaniami. W tym roku było trochę inaczej. Nie odbyły się huczne urodziny Babci, nie robiliśmy spotkania z okazji naszej rocznicy (przełożona na jesień), urodzinki Leosi też odbędą się później – niestety, Edwin Read more…