Z kim zostawiasz dziecko?
Wydaje mi się, że kiedyś było łatwiej znaleźć opiekuna do dziecka. Te dwadzieścia kilka lat temu gdy się urodziłam, moja babcia była już kobietą domową. Mama wkrótce wróciła do pracy a mnie zostawiono pod opieką babci, typowej, kochanej babci, która na moje „boli mnie brzuch” powie „to z głodu” albo „to chociaż mięso zjedz”. Obecnie przesunęły się granice wieku średniego i osoby po 50 są wciąż pełne werwy, podejmują się nowych zajęć i dbają o siebie. Często to wiąże się z tym, że nadal pracują. Wiek emerytalny to jedno ale nie wyobrażam sobie by zamknąć taką aktywną pięćdziesiątkę w domu z wnukami.
Wiele młodych ludzi wyjeżdża do większych miast w poszukiwaniu pracy zostawiając rodzinę w wioskach lub miasteczkach. Gdy pojawiają się dzieci, znów pojawia się problem, z kim te maluchy zostawić. Wynająć nianię? Trudno znaleźć idealną i ma swoją cenę. Parę dni temu pewna studentka spytała mnie co sądzę o serwisie, którego celem jest zrzeszenia młodych rodziców by mogli sobie pomagać w opiece nad dzieckiem. Wyszukuję miasto, ulicę i wiem, że dwa bloki dalej mieszka rodzina z dzieckiem w wieku KoCórki. Ustalam czy w środę mogę zostawić im dziecko na dwie godziny a na koniec wystawiam w serwisie pozytywną lub negatywną opinię.
Pomysł jest bez wątpienia fajny, zwłaszcza dla rodziców małych dzieci. W tym początkowym okresie życia dziecka, rodzice, zwłaszcza matki, potrzebują kogoś z kim mogą pogadać o kupkach, kolkach i nieprzespanych nocach. Kogoś, kto jest aktualnie na tym samym etapie życia. Niekoniecznie trzeba zaraz zostawiać dziecko, można spotkać się razem na kawę i miło spędzić czas.
Wiem, że taka osiedlowa pomoc sprawnie działa i jest bardzo praktyczna. W mojej okolicy mam kilka osób, do których mogę zadzwonić i jeśli tylko nie mają innych planów, mogę bez problemu zostawić u nich KoCórkę. Tylko, że ja te osoby znam od wielu lat, one KoCórkę znają od urodzenia. Ufam im i wiem, że w ich domu mojemu dziecku nie stanie się żadna krzywda. Nie jestem pewna, czy zostawiłabym dziecko u osoby, z którą łączy mnie tylko miejsce zamieszkania i fakt posiadania dziecka. Może w tym domu normą jest przeklinanie. Może ktoś z domowników pali papierosy. Dlatego skłaniam się do tego, by osoby, które mają takie same wątpliwości jak ja, mogły najpierw poznać się z drugimi rodzicami.
Są mamy, które bardzo restrykcyjnie podchodzą do wychowywania swoich dzieci. KoCórka ogląda tylko bajki na YouTube i to głównie po angielsku ale jak jest u dziadków nie przeszkadza mi, że nadrabia zaległości w bajkach z Disney Channel. W domu pije wodę i mleko ale nawet jeśli gdzieś w gościach złapie łyk czegoś słodzonego, nie będę robiła z tego powodu problemu. Znajdą się jednak takie mamy, które z powodu takich drobiazgów obrażą się wielce i jeszcze wystawią złą opinię o danym rodzicu.
Bycie opiekunem też do łatwych zadań nie należy. Przynosi ci matka dziecko z listą długą na 3 metry, czego jej dziubdziuś nie może robić. „I pamiętaj, by o 13 przypomnieć cyferki, dobrze?”. Odechciewa się wszelkiej opieki.
Bez wątpienia pomysł jest dobry: rodzice mogą wyjść gdzieś razem a dziecko zyskuje towarzysza zabaw. To ostatnie, to chyba największa korzyść, zwłaszcza jeśli w rodzinie i wśród znajomych nie ma dzieci w podobnym wieku a do żłobka się nie wybieracie. Osobiście zostanę raczej przy swojej sieci opiekunów. Mam to szczęście, że całą rodzinę mam blisko, KoCórka ma też kilka ulubieńców wśród naszych przyjaciół, z którymi uwielbia zostawiać. A poza tym, to już duża dziewczynka, która za miesiąc pójdzie do przedszkola.
Ciekawa jestem waszej opinii na temat serwisu, o którym pisałam. Bylibyście skłonni z niego korzystać?
