Jestem kobietą, oglądam piłkę nożną.
Wczoraj odbył się mecz otwierający mistrzostwa świata w piłce nożnej i czy chcecie, czy nie, wpis o mundialu będzie. A to dlatego, że ja po prostu lubię piłkę nożną. Wszystko zaczęło się w dzieciństwie…
Na przeciwko mnie mieszkała grupka chłopców. Dziewczynki pojawiały się rzadko, głownie w weekendy lub w wakacje, gdy odwiedzały swoje rodziny. Byłam więc „skazana” na zabawę z chłopcami. A to obejmowało między innymi grę w piłkę. Co prawda, często stawiali mnie na bramce, której słupki tworzyły dwa krzaki ale i tak było fajnie.
Lata 90 to czas, gdy dzieciaki uwielbiały anime a do nich zalicza się…Kapitan Tsubasa. Każdego dnia z niecierpliwością czekałam na nowy odcinek, mimo że na gola czekało się nieraz kilka epizodów. Ktoś to jeszcze pamięta?
Dlaczego lubię futbol? Na pewno nie ze względu na piłkarzy. Co jakiś czas w babskich gazetach pojawiają się zestawienia najseksowniejszych piłkarzy. Nie, to nie dla mnie, nie zachwyca mnie klata Ronaldo czy Neymara. Odpada też nacjonalistyczne kibicowanie tylko swojemu krajowi. Nawet wczoraj, gdy oglądaliśmy mecz, cieszyła nas każda fajna akcja, nieważne czy w wykonaniu Brazylijczyków czy Chorwatów.
Co się więc liczy? Akcja, taktyka, umiejętności piłkarzy i najważniejsze – towarzystwo. Bo mecze najlepiej ogląda się z przyjaciółmi. robię coś do jedzenia, czasem są tylko chrupki i piwo a my siedzimy i gadamy, wrzeszczymy gdy pada gol a czasem gwiżdżemy: „sędzia kalosz”. Teraz oczywiście trwa mundial ale w sezonie oglądamy Ligę Mistrzów. KoCórka ogląda z nami i bije brawo, krzyczy gol i wymienia nazwiska piłkarzy Borussi Dortmund.
A jak jest z wami? Ogarnęło was piłkarskie szaleństwo czy na czas mistrzostw szukacie jakiegoś bezpiecznego i cichego by nie zastanawiać się czym jest spalony?
