Święta uwielbiam i nie pozwolę sobie odebrać radości z nich! Jako mała dziewczynka potajemnie przeglądałam katalogi wysyłkowe wyobrażając sobie jakbym udekorowała swój dom i co bym podarowała bliskim mi osobom. Dzisiaj mam trochę bardziej zachowawcze podejście i nie myślę już o powieszeniu girlandy nad każdym oknem. Z prezentami podobnie – zwłaszcza w tym 2020, gdy Read more…
Tego roku wielokrotnie rozmawiałam o tym, jak trudno mi podejmować próby bycia świadomą społecznie. Czy mi się to podoba, czy nie – gdzieś tam za mną ciągnie się ciężki emocjonalny bagaż z podpisaną etykietką „byłam świadkiem Jehowy”. To trochę tak jak rozpakowanie się po wakacjach nad morzem. Wydaje się, że już wszystko wyprane i poukładne Read more…
Otwiera zaspane oczy walcząc z uściskiem ciepłej pościeli. Za oknem widzi gęstą, białą jak mleko mgłę, która powoli obejmuje także jej umysł. Schować się, zniknąć, zapomnieć o pracy i obowiązkach. Listopad jednak rzadko okazuje się być litościwy. Trzeba więc wstać i zmierzyć się z codziennością, przeklinając w myślach i odliczając dni do kolejnego weekendu. Bolące Read more…
Październik, mój ukochany miesiąc. Z pomarańczowymi liśćmi, dynią i wieczorami z książką. Z Mają obchodzącą kolejne urodziny i Halloween. Mamy jednak 2020, więc nawet październik musiał w tym roku czymś dowalić, a właściwie zrobili to politycy. Cóż, pocieszam się, że to tylko taki straszny, nieśmieszny żart pana z Żoliborza… Wracam jednak do liści i dynii, Read more…
Wyobraźmy sobie, że świadkowie Jehowy zakładają własną partię i jakimś cudem udaje im się faktycznie wpływać na decyzje rządu. Oczywiście na tę chwilę są to rozważania czysto teoretyczne. Świadkowie szczycą się tym, że trzymają się z daleka od polityki, a jeśli zaczną się domagać przywilejów, to trudniej będzie prowadzić narrację, że członkowie organizacji należą do Read more…
Tego typu strony (“o mnie”) powstają po to, żeby sprzedać się jak najlepiej w kilku zdaniach. A przecież to niemożliwe. Poznanie drugiego człowieka wymaga czasu.
Spróbuję jednak podjąć wyzwanie 🙂
Coraz bliżej mi do 30. Mam dwie córy i męża, z którym robię biznesy, dzięki czemu mam swobodę pisania o rzeczach, o których niektórzy się boją.
Nie jemy mięsa, uczymy się jak być #lesswaste, a kiedy tylko mamy możliwość to jeździmy po Polsce i świecie podziwiając ten w sumime całkiem piękny świat.
Kiedyś byłam Świadkiem Jehowy i depresja po tym do tej pory odbija mi się czkawką, ale daję radę - czasem też o tym pisuję.
Nie bój się, nie zasypię cię spamem. Poinformuję Cię o najnowszym wpisie, czasem wyślę Ci wiadomość.