Czy wy też czujecie niewyjaśniony smutek związany z tym, że święta się skończyły? Chociaż po drodze złapałam zapalenie zatok, to w tym roku święta wyjątkowo się nam udały – nie było idealnie (w zeszłym roku jedzenie lepiej doprawiłam), ale było tak jak chcieliśmy. I aż żal się żegnać z tą świąteczną atmosferą. Te ostatnie dni Read more…
Jakby tu nie przesadzić z dramą? Bo przecież dzisiaj tego przerażenia, tej dramaturgii już nie czuję. Biorę leki, wykluczyliśmy chorobę genetyczną. Jest spora szansa, że gdy w maju powtórzę badanie, wszystko wyjdzie dobrze, a dla mnie będzie to tylko jednorazowe doświadczenie. Oby. Co jednak nie zmienia faktu, że pewnej środy, tak jak prawie każdego dnia, Read more…
Gdy dzielę się z innymi swoją radością ze świąt, często słyszę, że moi rozmówcy mają już dość. Są zmęczeni, zestresowani, przebodźcowani. Przestali lubić ten czas a stoją za tym lata gorączkowego porządkowania mieszkania, godziny spędzone w kuchni i odwiedziny u tych, których być może wcale by się nie chciało odwiedzać. Poprzedza to gorączkowa gonitwa po Read more…
Idzie do nas. Czasem zatrzyma się na zakręcie postękując ze zmęczenia, a my wtedy odstawiamy dziki taniec radości, bo jakimś cudem w naszej mrocznej Polandii robi się na chwilę w listopadzie słonecznie i cieplutko. Ona jednak nie ma litości. Przyjdzie czy nam się to podoba czy nie i znów zaskoczy drogowców. A z nią spadki Read more…
Zaczęła się meteorologiczna zima i oficjalnie zaczęło się świąteczne szaleństwo. Zanim jednak wyciągnę ze strychu pudło z ozdobami na choinkę cofnijmy się na chwilę do jesiennych liści i pierwszych przymrozków. Listopad minął mi dziwnie. Z jednej strony mam wrażenie, że to tylko chwila, a jednocześnie każdy tydzień wlókł się powoli i męcząco. Może to ten Read more…
Tego typu strony (“o mnie”) powstają po to, żeby sprzedać się jak najlepiej w kilku zdaniach. A przecież to niemożliwe. Poznanie drugiego człowieka wymaga czasu.
Spróbuję jednak podjąć wyzwanie 🙂
Coraz bliżej mi do 30. Mam dwie córy i męża, z którym robię biznesy, dzięki czemu mam swobodę pisania o rzeczach, o których niektórzy się boją.
Nie jemy mięsa, uczymy się jak być #lesswaste, a kiedy tylko mamy możliwość to jeździmy po Polsce i świecie podziwiając ten w sumime całkiem piękny świat.
Kiedyś byłam Świadkiem Jehowy i depresja po tym do tej pory odbija mi się czkawką, ale daję radę - czasem też o tym pisuję.
Nie bój się, nie zasypię cię spamem. Poinformuję Cię o najnowszym wpisie, czasem wyślę Ci wiadomość.